Rozporządzenie Ministra Zdrowia wprowadza od dnia 1 stycznia 2008 r. obowiązek badania wody ciepłej z budynków zamieszkania zbiorowego, zakładów opieki zdrowotnej zamkniętej w kierunku Legionelli sp. (dopuszczalna liczba mikroorganizmów: < 100 w 100 ml).
Rozporządzenie to powoduje, że także inne przedsiębiorstwa dostosowują swoje systemy dezynfekcji, w celu usuwania Legionelli.
Użytkownicy (właściciele lub operatorzy) instalacji wodnych w budynkach publicznych lub mieszkalnych ponoszą pełną odpowiedzialność za jakość ciepłej wody pitnej i użytkowej w punktach jej czerpania.
Rozporządzenie w/s wody pitnej i użytkowej nakłada wymóg regularnego badania jakości wody przez jej dostawców i zakłady publiczne. Także badania na obecność Legionelli są przeprowadzane okresowo we wszystkich instalacjach wody pitnej (użytkowej). Organy sanitarno-epidemiologiczne kontrolują instalacje wodociągowe, zgodnie z regionalnymi listami priorytetów. Władze sanitarne mają prawo zarządzić zamknięcie instalacji wody pitnej i użytkowej, kiedy określone wartości graniczne są przekroczone.
W przypadku stwierdzenia przestępstwa powodującego skażenie czynnikami chorobotwórczymi przez umyślne naruszenie przepisów (zagrożenie dla zdrowia i życia ludzkiego), winni mogą zostać dotkliwie ukarani.
Dlatego też dla uniknięcia takich kar istotne znaczenie ma skuteczne eliminowanie (usuwanie skażeń biologicznych)
i stosowanie lepszych środków zapobiegawczych w instalacjach wodnych.
Sprawa zagrożenia Legionellą znalazła swoje regulacje prawne w kilku innych przepisach i ustawach obowiązujących obecne
w naszym kraju, np.: Legioneloza znajduje się na liście chorób zakaźnych obowiązkowo rejestrowanych od 31.10.2001 r. na mocy ustawy Ministra Zdrowia o chorobach zakaźnych i zakażeniach (Dz. U. Nr 26, poz. 1384).
Problem zagrożenia został również zauważony przez Ministerstwo Infrastruktury, które w rozporządzeniu z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zmianami) w § 120 umieściło zapis, że „Instalacja ciepłej wody powinna zapewniać uzyskanie w punktach czerpalnych temperatury wody nie niższej niż 55°C i nie wyższej niż 60°C, przy czym instalacja ta powinna umożliwiać przeprowadzenie dezynfekcji chemicznej lub fizycznej, w tym termicznej przy temperaturze wody nie niższej niż 70°C, dostosowanej do materiałów zastosowanych w instalacjach”. Przepis ten dotyczy budynków nowoprojektowanych.
- 19 listopada 2013
- Uncategorized
